I was mistaken once in life
But now I'll just take some time to rise

με συγχωρείς, δεν ήξερα πως θα φανείς
και 'γραψα λόγια της στιγμής, πήγε αργά μα 'ναι νωρίς ακόμα
γράφω για ΄κείνους που συνήθισαν χωρίς
και αγαπήσαν τη βροχή και τον χειμόνα, στην κρυψώνα
εικόνες/λόγια, πάνε κι έλα
λύπες/γέλια , νύχτα/μέρα
περιμένεις μ' ανοιχτά τα χέρια, να 'ρθει μια Δευτέρα
που τα μάτια μας θ' ανοίξουν, τζούρα καθαρού αέρα
και τα πιόνια θα ανάψουν τη σκακιέρα
έχω μια λίστα μ' άσχημους ανθρώπους, μ όμορφα ονόματα
στις όμορφες διαδρομές κρατάω τ' αποκόμματα
σαν κλέφτης δεν αφήνω αποτυπώματα, τελείες/κόμματα
και κλείνω στόματα στις νύχτας τα τελειώματα
παίζει ψυχή στα στρώματα τα χαμηλά
και αν δεν έχεις λίγο απ' αυτή όλα τ'ακούς θολά
αν τα παίξεις όλα σε μία ζαριά για να δεις μία ξαστεριά
θα χάνεις πάντα ώσπου νικήσεις μια φορά

So many people around realise
that after you change you don't compromise.
Moments exchanged and just left behind
so that you can lift them and gain some time.

με κυνηγάει μια σκιά και 'να ρολόι
στο μυαλό μου οχλαγωγία, έχω μες το νου convoy
είναι πίσω μου στις μαύρες μου το ίδιο σκυλολόι
αγαπάει κάθε στίχο, κάθε φράση που με τρώει
κάθε τι που σε σκοτώνει πάντα άφησε μια γλύκα
όταν ξέχασα πως το 'χασα το βρήκα το κενό που είχα
το καλό σου κοίτα, το καλό μου μην τ' ακουμπάς
στα καλά μου δίπλα ποτέ δεν σε είδα

Things getting harder when you're alone at night.
The shadows collapse and there's not a place to hide.

μας χωρίζουν κάτι τοίχοι, μας ενώνουν κάτι στίχοι
δεν σε βλέπω στην ομίχλη, έχεις φύγει;
φίλοι και γνωστοί με προσεγγίζουν, λένε πιάστηκες στο δίχτυ
λένε ότι με γεμίζει μόνο αυτό που δε μ' ανήκει
θα χω φύγει πριν το φως περάσει μέσα απ' τον φεγγίτη
δε θα νιώσω καθωσπρέπει ούτε θα παίξω τον αλήτη
αφήνομαι στον χρόνο, εξισορροπώ τη λύπη
και πριν κλείσω την εξώπορτα ξεχνώ την καρδιά σπίτι

Jezebel wasn't born with a silver spoon in her mouth
She probably had less than every one of us

δεν μπορώ το βράδυ να συγκεντρωθώ
δεν μπορώ στο λίγο να συμβιβαστώ